De Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid (WRR) onderzoek gedaan naar de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt in Nederland. Op basis daarvan heeft de WWR een advies aan de overheid geschreven. Hierin staat dat onder andere dat voor veel mensen in Nederland hun positie op de arbeidsmarkt onzekerder geworden. Zo had in 2018 ongeveer 36 procent van de Nederlanders een onzekere baan. Er zijn verschillende oorzaken aan te wijzen met betrekking tot deze onzekerheid. Zo is er sprake van nieuwe technologieën zoals de automatisering. Deze ontwikkelingen zorgen er voor dat bepaalde functies verdwijnen. Daar staat vaak tegenover dat er ook weer nieuwe functies ontstaan. Om die reden is de arbeidsmarkt flexibeler geworden. Juist deze flexbanen wil de overheid aanpakken onder andere met de Wet Arbeidsmarkt in Balans oftewel de WAB.
De WAB maakt flexwerk duurder in Nederland. Door het aanpakken van flexwerk zou de onzekerheid op de arbeidsmarkt worden gereduceerd. Dit is echter een onlogische gedachte. Flexwerk is voor veel bedrijven geen keuze maar een noodzakelijke beslissing. De markt en de wetgeving verandert in Nederland snel en daardoor verandert ook vraag en aanbod. Dat zorgt er vervolgens voor dat bedrijven regelmatig de inzet van personeel opnieuw moeten overwegen en bekijken. Flexibel personeel kan gemakkelijk worden aangenomen en kan ook vrij gemakkelijk de organisatie weer verlaten zonder dat hier problemen en beperkingen uit voortvloeien. Dat is dikwijls gunstig voor de flexwerker maar ook voor de opdrachtgever. Flexwerkers komen sneller aan het werk door soepele wetgeving. Daarom moet de WAB zo snel mogelijk worden aangepast of worden doorgestreept. Bovendien behandelt de WAB niet het vraagstuk rondom zzp’ers. Deze groep flexwerkers valt als enige groep niet onder de WAB. Dat is natuurlijk geen effectieve en objectieve aanpak van de flexmarkt in Nederland.