Een aardebaan kan worden aangelegd om als ondergrond voor wegen. De aardebaan is een onderdeel van een weglichaam en wordt gebruikt om de krachten van verkeer af te dragen aan de ondergrond. Een aardebaan wordt tevens gebruikt voor het ophogen van de grond. Zo kan een aardebaan worden gebruikt om de grond op de gewenste hoogte boven het maaiveld te brengen. Een aardebaan is echter nog niet hard genoeg om het verkeer te dragen. Daarom wordt op een aardebaan verharding of bovenbouw aangebracht. Tussen deze lagen kan eventueel een funderingslaag worden gelegd zodat de weg nog meer druk kan verdragen.
Draagkrachtige bodem
Het is belangrijk dat de bodem voldoende draagkrachtig is voordat een aardebaan wordt aangelegd. Als dit niet het geval is zal de bodem en daarmee de aardebaan verzakken. Dit heeft gevolgen voor het wegdek en zal hinder opleveren voor het verkeer dat zich over het wegdek verplaatst. De aardebaan kan daardoor alleen worden aangebracht op een voldoende draagkrachtige bodem. Verder kan een aardebaan worden aangebracht als vervanging van een ondergrond die niet of onvoldoende draagkrachtig is. In dat geval zal men de grond eerst gaan afgraven. Door het graven van een sleuf ten behoeve van een zandlichaam of aardebaan ontstaat een cunet.
Grond in een aardebaan
Een aardebaan bevat meestal een mengsel van zand en puin. Het puin is grofkorrelig steenachtig materiaal en zorgt er voor dat water voldoende wordt doorgelaten. Als er veel verkeer over de aardebaan gaat rijden wordt deze steeds harder en compacter. Toch is een aardebaan in feite een wegverharding die ongebonden is in tegenstelling tot bijvoorbeeld asfalt.